Pupujian ? Naon eta teh ? Nurutkeun tina wikipedia mah Pupujian nyaéta
puisi buhun anu eusina nyoko kana ajaran agama islam. Pupujian asalna
tina sa'ir, nyaéta puisi anu asalna tina sastra Arab. Ku lantaran kitu, pupujian mah wangunna
téh méh taya bédana jeung sa'ir, diwangun ku opat padalisan dina sapadana,
sarta unggal padalisanna diwangun ku dalapan engang. Tapi
sanajan kitu, aya ogé anu diwangun ku dua padalisan, genep padalisan, dalapan
padalisan dina sapadana. Purwakanti anu aya dina pupujian umumna purwakanti
laras wekas.
Sacara gurat badagna mah, fungsi
pupujian téh aya anu mibanda fungsi éksprési jeung aya nu mibanda fungsi
sosial. Tapi dina kamekaranana, fungsi sosialna leuwih gedé ti batan fungsi
éksprésina.
Cara macana, pupujian téh sok
dikawihkeun atawa dinadomkeun. Umumna dibacana téh di masjid saméméh salat
jamaah, di madrasah, pasantrén, jeung dina acara-acara anu aya patalina jeung
kaislaman.
Dumasar kana eusina, pupujian téh
bisa digolongkeun kana sababaraha golongan, nyaéta:
(1)
muji ka Gusti Alloh,
(2)
solawat ka Kanjeng Nabi,
(3)
do'a jeung tobat ka Pangéran,
(4)
pépéling, jeung
(5)
ajaran agama.
Tah ieu conto pupujian teh :
Hayu geura saradiya mempeung keur hirup di dunya
Amal keur sampereun tea diakhir moal sulaya
Geuning maot ngadodoho boroksok di poho-poho
Datangna teu mere nyaho ngagerentak taya tempo
Taya beurang taya peuting taya raja taya kuring
Dimana ajal geus sumping teu menang tempo anaking
Horeng nyawa rejeung badan nu geus lila babarengan
Datang mangsa pipisahan paturay tindung amitan
gan, follow my blog..! nanti saya follow back..
BalasHapushttp://www.ilhamibnupurnomo.co.cc/
Nanti kabari saya melalui komentar atau guest book kalau udah follow.. SALAM BLOGGER
Oke gan, sip.. Thanks atas kunjungannya
BalasHapus